عشق به خداوند

        در عشق به بندگان او تجلی می یابد، بندگان خدا را، دریابیم.

من آهنگ غریب روزگارم. غمی بی انتها در سینه دارم. تمام هستی ام یک قلب پاکست. که آن را زیر پایت می گذارم.

تاريخ : سه شنبه 18 مهر 1391برچسب:, | 13:20 | نویسنده : محمد علی سیاحی |